czw. 20.08.1987, godz. 10.20
† Dziecko Moje, wybrałem cię już wtedy, gdy dałem ci życie. Namaściłem cię, byś była Moim świadkiem i Moją oblubienicą. Byś wespół ze Mną szła przez świat, wspomagając i ratując swym świadectwem, ofiarą i modlitwą.
Ja cię prowadzę – jestem twym Panem i Oblubieńcem. Karmię cię, wspomagam, koję i przepełniam Sobą. Jesteś we Mnie jak embrion w łonie matki: zło nie ma do ciebie dostępu. A gdy przez nieuwagę lub opieszałość wewnętrzną wychylasz się poza łono Mej Miłości, pouczam cię i przywołuję.
Moja Miłość cię przygarnia i ćwiczy, byś mogła przyjąć Moje łaski i wypełnić swe powołanie. Kocham cię i pragnę twego oddania i zawierzenia. Tak będzie zawsze, po wszystkie dni na ziemi, abyś w wieczności żyła w Moim sercu, abyś na całą wieczność cieszyła się szczęściem, które ci przygotowałem.
Ja jestem twoim Pasterzem, twoim wszystkim tu na ziemi i po wieczne czasy w Niebie. Patrzę na każdy twój krok. Uśmiecham się, gdy spotykam twoje ufne spojrzenie. I smutno Mi, gdy twoje oczy błądzą z dala ode Mnie. Pragnę twojego serca i twych oczu, bo serce rodzi miłość, a oczy o niej mówią.
Widziałaś przecież Moje spojrzenie: tak wiele ci wtedy powiedziałem. Pamiętaj o tym. Noś w sercu swoim to Moje spojrzenie – to Moje wyznanie Miłości. Pamiętaj o wszystkich Moich dotknięciach twego serca. Karm się nimi, to jest twój prawdziwy pokarm dający życie. Sprawiający, że żyjesz, bo Miłość jest Życiem. Miłość dała ci życie – Miłością żyj.
Karm innych, ożywiaj ich serca, otwieraj na pokarm Miłości płynący z Mojego Serca.
